مى‌آید؛ بر بام بلند آرزو و به جست‌وجوى شهیدانى که مسیرش را با خون خویش مطهر کردند. خانه‌هاى قلبمان، شانه‌هاى مهربان او را مى‌جویند تا در سایه خورشیدى‌اش، طعم خوش آزادى را بچشند.

اگرچه سیه مستان شب، با خنجر ظلم، سپیداران باغ را سر بریده‌اند، دست نوازش باغبانى چون روح خدا، نگاهى سبز را به درختان آرزوهاى‌مان باز مى‌گرداند